De rijkdom van de natuur.
Wat een groeizaam jaar, zon en regen op z’n tijd, dan willen de gewassen wel.
In de moestuin doen de gewassen het wonderbaarlijk goed en dat hoor ik van velen. Dat kan bijna niet anders met dit weer.
Onze moestuin krijgt eigenlijk te weinig licht doordat er prachtige grote bomen in de buurt staan die voor veel schaduw zorgen maar het verschil met vorig jaar is enorm. We dachten dit jaar laten we het gewoon nog een keer proberen en zien wat er van opkomt. Volgend jaar verhuisd de moestuin naar een ander deel op het terrein van mijn dochter. Een bijzonder mooie ruil met Brabants Landschap maakt dat mogelijk. Daar zal de moestuin uitgebreid gaan worden met verschillende soorten kleinfruit en afhankelijk van het gedrag van de hertjes ook met de bloemen.
De bloementuin is in 2 delen ingezaaid. De hevige regenval maakt gelijk de kwetsbaarheid zichtbaar van telen op een heuvel, dat vraagt duidelijk om aanpassingen. De bloemen die prachtig in een mooie cirkel met diverse binnenringen ingezaaid waren, ik had me helemaal uitgeleefd, staan nu iets minder mooi op de plaats waar ik ze bedoeld had.Ik had geen dam ervoor aangelegd waardoor de zaden voor een groot deel met de stroom mee genomen werden en op andere stukken kwamen te liggen. Een deel was verloren, een deel doet goed zijn best om alsnog boven te komen en een deel staat op verrassende plekken. De tweede ‘zaai’ heeft die stortbuien niet gehad en staat er beter bij. Het is een kunstzinnige bloementuin geworden. Een aantal van de eenjarigen staan nu net in bloei en de meegenomen 2jarigen staan al even te shinen. Ook thuis is mijn voortuin een ware bloementuin en daar word ik dagelijks vereerd met het bezoek van een kolibri vlinder. Die had ik nog nooit eerder gespot.
Op het terrein van de bloementuin barst het van de hertjes. Prachtig om te zien, ze staan echt op een relatief kleine afstand naar je te kijken. Helaas proeven ze ook van de malse toppen van de bloemen voordat ze in bloei staan. Ze hebben zo hun voorkeuren zeg maar……We strooien regelmatig mensenharen tussen de bloemen omdat de geur van de mens hen op afstand houdt maar na een fikse regenbui neemt die geur ook wat af en dan komen ze weer vrolijk een kijkje nemen en wat snoepen. We gaan maar eens kijken hoe het zich ontvouwt.
Dit jaar staan er veel bloemen in die geoogst worden voor het maken van bloementhee, tincturen en huidolie. Vorig jaar had ik er veel te weinig tijd voor maar nu is die ruimte er wel om tijd vrij te houden om te genieten van het oogsten op de juiste tijdstippen en de oogst ook gelijk naar behoefte te verwerken.
Maar ook in de natuur is enorm veel te vinden. Zo heb ik al veel vlierbloesem en hondsdraf gedroogd, volop de eerste brandnetels en jong berkenblad geplukt, St Janskruid voor op olie en tinctuur en nog veel meer om mijn eigen huisapotheek te maken. Er is zoveel eetbaar en heilzaam uit de natuur, het is echt een rijkdom. Ik had al wat boeken in de kast staan en heb het nog maar wat aangevuld. Ben toch meer een boekenmens dan een internetspeurder. Ik loop nu overigens wezenlijk anders te wandelen, ik ben tegenwoordig aan het speuren, aan het ontdekken, leren en aan het oogsten. Ik word er helemaal blij van. Zeer informatieve boeken over wildpluk van Laurette van Slobbe https://florae.nu/workshops-en-excursies/#boeken en bij Velt https://winkel.velt.nu/
De beslissing om te stoppen met de bloemenpluktuin voelt als een zegen. Het is serieus druk in de praktijk en ik zou niet geweten hebben hoe ik dat had kunnen combineren. De balans tussen inspanning en ontspanning is nu veel beter. Van nature ben ik gewoon graag bezig en in de activiteit en daar gedij ik ook bij maar het is fijn om daar een keuze in te hebben. Ik kan enorm genieten van mijn werk, van de natuur, de bloemen- en de moestuin, van mijn kinderen en kleinkinderen en vrienden. Want voor hen had ik met de pluktuin een half jaar nauwelijks tijd. En naar mijn idee is het passend in deze bijzondere tijd om zelf steeds weer die balans te vinden.
Misschien is ook wel heel erg van deze tijd om te weten wat je eet want voor je het weet regelt de Food hub in Wageningen binnenkort wel wat wij moeten of kunnen gaan eten. Boeren dienen te verdwijnen om van Nederland een Tristate City te maken ( gewoon te vinden op internet hoor) en vervolgens wordt het eten uit de 3d printer nu al volop aangeprezen. De Food hub gaat de manier waarop ons voedsel geproduceerd en geconsumeerd wordt fundamenteel veranderen. Het klinkt prachtig hoor maar geef mij dan toch maar mijn eigen geteelde of door de bioboer uit de regio geteelde producten, zolang het nog kan uiteraard…….
Geniet van de zon, de zomer en de rijkdom van de natuur. Kijk er eens wat vaker naar, wie weet zie je meer en maakt het je ook blij.
Liefs Marga
